Մայիսի 6-ի գիշերը տասնյակ ուկրաինական անօդաչու սարքեր մեկուկես ժամ փորձել են գրոհել Մոսկվան՝ հայտնել է քաղաքապետ Սերգեյ Սոբյանինը։ 19 անօդաչու թռչող սարքեր ոչնչացվել են ՀՕՊ ուժերի կողմից, երբ նրանք մոտենում էին քաղաքին։ Անօդաչուներից մեկի բեկորները հարվածել են Կաշիրսկոյե մայրուղում գտնվող ինը հարկանի բնակելի շենքին: Հարվածային ալիքը կոտրել է վերին հարկերի և ծաղկի խանութի պատուհանները։ «Նախնական տեղեկություններով՝ լուրջ ավերածություններ ու զոհեր չկան»,- նշել է Սոբյանինը։               
 

«Այս իշ­խա­նու­թ­յու­նը դա­վա­ճան­նե­րի, եր­կիր ներդր­ված օ­տա­րերկ­ր­յա դի­վեր­սանտ­նե­րի իշ­խա­նու­թ­յուն է»

«Այս իշ­խա­նու­թ­յու­նը դա­վա­ճան­նե­րի, եր­կիր ներդր­ված օ­տա­րերկ­ր­յա դի­վեր­սանտ­նե­րի իշ­խա­նու­թ­յուն է»
14.07.2020 | 12:46

ԱԺ նախ­կին պատ­գա­մա­վոր, ՀՀԿ ան­դամ ՄԱՐ­ԳԱ­ՐԻՏ Ե­ՍԱ­ՅԱՆՆ ա­սում է, որ այ­սօր ի­րենք բազ­մա­թիվ քա­ղա­քա­ցի­նե­րից փր­կու­թյան կո­չով նա­մակ­ներ են ստա­նում, իսկ ՀՀԿ-ի հան­դեպ հան­րու­թյան բա­ցա­սա­կան տրա­մադր­վա­ծու­թյան մա­սին խո­սելն էլ, ըստ նրա, ար­դեն ժա­մա­նա­կավ­րեպ է։ Ներ­քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կի և իշ­խա­նու­թյան ո­րա­կի գնա­հա­տա­կան­նե­րը` ստորև։

-Հա­յաս­տա­նը շա­րու­նա­կում է մնալ վի­րու­սի տա­րած­մամբ և մա­հե­րի թվով ա­ռա­ջա­տար եր­կր­նե­րի շար­քում։ Որ­քա՞ն է այս հար­ցում երկ­րի իշ­խա­նու­թյան մե­ղա­վո­րու­թյան չա­փը, ո՞ր հար­ցե­րում, ու դրանք, ըստ օ­րեն­քի, պա­տաս­խա­նատ­վու­թյուն են­թադ­րու՞մ են։
-Հա­մաշ­խար­հա­յին պան­դե­միան ար­դեն վա­ղուց բո­լո­րը հա­մա­րում են պա­տե­րազմ, և այս պա­տե­րազ­մում բո­լոր տա­նուլ տված­նե­րը, ի­հար­կե, մե­ղա­վոր են։ Երբ նա­յում ես պատ­կե­րը, ակն­հայտ է դառ­նում, որ մեր երկ­րում իշ­խա­նու­թյու­նը պա­տե­րազ­մի դաշ­տը փոր­ձում է օգ­տա­գոր­ծել սե­փա­կան օ­գուտ­նե­րի, սե­փա­կան շա­հե­րի և փառ­քի հա­մար։ Փո­խա­նակ լրջ­միտ և պրո­ֆե­սիո­նալ կռիվ մղեն հա­մա­վա­րա­կի դեմ, այս իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը, ա­վե­լի հս­տակ՝ Փա­շի­նյան-Թո­րո­սյան դուե­տը, իր նկր­տում­ներն է ի­րա­կա­նաց­նում, սրանք հա­մա­վա­րա­կը դարձ­րին, ի­րոք, ի­րենց հա­մար «շանս»։ Հի­շեց­նեմ, հա­մա­վա­րա­կը «շանս» է ան­վա­նել նույն ին­քը՝ Փա­շի­նյան Նի­կո­լը, և այդ շան­սը նրանք օգ­տա­գոր­ծում են մեր երկ­րում քաո­սի հաս­տատ­ման, մարդ­կանց սպա­նե­լու, վա­րակ­ված­նե­րի թի­վը մե­ծաց­նե­լու հա­մար։ Սրանք ու­նեն մի քա­նի պլան, և հա­մա­վա­րա­կը կար­ծես ե­կավ սրանց օգ­նե­լու, որ ազ­գաս­պան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը կա­րո­ղա­նան ա­վե­լի սա­հուն ի­րա­կա­նաց­նել։ Ձեր հար­ցին, թե որ­քան է իշ­խա­նու­թյան մե­ղա­վո­րու­թյան չա­փը, դա­տեք ինք­ներդ. երբ պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ եր­կի­րը պարտ­վում է, երբ զո­հե­րը և վի­րա­վոր­նե­րը դառ­նում են ա­նա­սե­լի շատ, և երբ «թշ­նա­մին» չի նա­հան­ջում, հա­կա­ռա­կը, ա­ռաջ է գնում, ո՞վ է մե­ղա­վո­րը, ե­թե ոչ տվյալ իշ­խա­նու­թյու­նը։ Հա­մոզ­ված եմ, որ հա­մա­վա­րա­կը չի նա­հան­ջե­լու, քա­նի դեռ Փա­շի­նյա­նը մեր երկ­րում վար­չա­պետ է։ Ե­թե ու­զում ենք հա­մա­վա­րա­կը նա­հան­ջի, հե­ռա­նա, ու­րեմն ա­մեն ինչ պար­տա­վոր ենք ա­նել, որ ա­ռա­ջին հեր­թին հե­ռա­նա Նի­կո­լը՝ իր թայ­ֆա­յով։
-Հա­մա­ճա­րա­կը տն­տե­սա­կան հս­կա­յա­կան խն­դիր­ներ է ստեղ­ծել։ Ա­մեն օր խն­դիր­նե­րի նոր փունջ է բաց­վում, բազ­մա­թիվ մար­դիկ են ան­գործ մնա­ցել։ Այս ի­րա­վի­ճա­կին իշ­խա­նու­թյու­նը հա­մար­ժե՞ք է ար­ձա­գան­քում։
-Տն­տե­սա­կան խն­դիր­ներն ա­վե­լի ու ա­վե­լի են խո­րա­նա­լու, գոր­ծազր­կու­թյուն, աշ­խա­տա­տե­ղե­րի փա­կում, ան­պաշտ­պան և թևա­թափ մար­դիկ։ Այս ամ­բողջ խառ­նաշ­փո­թի մեջ օ­րերս լսե­ցի, որ ան­գամ հին ի­րե­րի շու­կա­յում օր­վա հաց վաս­տա­կող­նե­րին են հե­ռաց­նում ի­րենց տե­ղե­րից։ Խոս­տա­ցել էին տն­տե­սա­կան աճ, աշ­խա­տա­տե­ղեր, հա­զար ու մի այլ բա­ներ, բայց, ի­րա­կա­նու­թյու­նը շատ մռայլ է։ Այս իշ­խա­նու­թյունն ան­կա­րող­նե­րի իշ­խա­նու­թյուն է մի կող­մից, իսկ մյուս կող­մից՝ դա­վա­ճան­նե­րի, եր­կիր ներ­դր­ված օ­տա­րերկ­րյա դի­վեր­սանտ­նե­րի իշ­խա­նու­թյուն։ Եվ չի լի­նե­լու ոչ մի տն­տե­սա­կան աճ, ոչ մի ա­ռա­ջըն­թաց, քա­նի դեռ այս դի­վեր­սանտ­նե­րը զավ­թել են մեր երկ­րում իշ­խա­նու­թյու­նը։
-Այս օ­րե­րին բա­վա­կան բուռն քն­նար­կում­նե­րի դաշտ է բա­ցել ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյան ներ­կա­յաց­րած «Հան­րակր­թու­թյան չա­փո­րո­շիչ­նե­րը»։ Ըստ այդմ, դպ­րո­ցա­կան ա­ռար­կա­նե­րի ցան­կից դուրս են մղ­վե­լու «Հայ ե­կե­ղե­ցու պատ­մու­թյու­նը», ռազ­մա­գի­տու­թյու­նը, հայ երգն ու պա­րը։ Ին­չու՞ է այս իշ­խա­նու­թյունն այս ճա­նա­պար­հը ընտ­րել, ի՞նչ քա­ղա­քա­ցի է ու­զում կեր­տել։
-Այս իշ­խա­նու­թյունն ու­զում է ու­նե­նալ ան­կա­րող, ան­սեռ քա­ղա­քա­ցի, ինչ­պի­սին ի­րենք են, սրանց իշ­խա­նու­թյու­նը ԼԳՏԲ-նե­րի, ա­ղան­դա­վոր­նե­րի, ու­րա­ցող­նե­րի հա­մար ա­մեն ին­չի պատ­րաստ է, և ա­յո, սրանք փոր­ձում են մեր ժո­ղովր­դի, դպ­րո­ցա­կան տա­րի­քի ե­րե­խա­նե­րի ու­ղեղ­նե­րից հա­նել գե­նե­տիկ հի­շո­ղու­թյու­նը, դարձ­նել ա­մորֆ զանգ­ված, ո­րին ինչ­պես ու­զեն, կա­րող են ծռմ­ռել և ձևա­փո­խել։ Երկ­րոր­դեմ` սրանց թե­րագ­նա­հա­տե­լը ճա­կա­տագ­րա­կան սխալ էր, սրանք ե­կել են հա­տուկ ա­ռա­քե­լու­թյամբ՝ ՀՀ-ում վե­րաց­նել մեր ազ­գա­յին, գե­նե­տիկ կո­դե­րը, պատ­մու­թյու­նը, ե­կե­ղե­ցին, ըն­տա­նի­քը, ո­րոնք հա­զա­րա­մյակ­ներ շա­րու­նակ ե­ղել են և այ­սօր էլ մեր ազ­գի պահ­պան­ման հե­նա­սյու­ներ են, սրանք հա­յի թուրք տե­սակն են։
-Այ­սօր ընդ­դի­մա­դիր դաշ­տը սուր քն­նա­դա­տում է, խո­սում է իշ­խա­նու­թյան բաց­թո­ղում­նե­րից, սա­կայն չկա միաս­նա­կան ճա­կատ, հատ­վա­ծա­կան քն­նա­դա­տու­թյուն­ներ են։ Ին­չու՞ ընդ­դի­մու­թյա­նը չի հա­ջող­վում մեկ դրո­շի տակ հա­վաք­վել։ Հա­վակ­նու­թյուն­նե­րի խն­դի՞ր կա։
-Վս­տահ եմ` այդ հա­մախմ­բու­մը կլի­նի և կլի­նի հուժ­կու, չկաս­կա­ծեք, և ա­սեմ, թե ին­չու եմ այս­պես վս­տահ, ո­րով­հե­տեւ չհա­մախ­մբ­վե­լու, սրանց երկ­րից և իշ­խա­նու­թյու­նից չհե­ռաց­նե­լու հա­կա­ռա­կը հայ­րե­նազր­կումն է։ Ե­թե չենք ու­զում հայ­րե­նիք կորց­նել, ե­թե չենք ու­զում նոր կո­րուստ­ներ ու­նեալ, պի­տի պատ­րաստ լի­նել կռ­վի, ո­րով­հե­տեւ սրանք հան­գիստ և խա­ղաղ չեն գնա­լու, ի­րենց պա­պա­նե­րը շատ են վճա­րել և պա­հանջ­նե­րը դեռ ամ­բող­ջու­թյամբ կա­տար­ված չեն։ Մնա­ցա­ծը մեր պատ­վախ­նդ­րու­թյան հարցն է։
-ՀՀԿ-ն այս 2 տար­վա ըն­թաց­քում կա­րո­ղա­ցա՞վ հան­րու­թյան շր­ջա­նում իր հան­դեպ առ­կա բա­ցա­սա­կան տրա­մադ­րու­թյուն­նե­րը փո­խել. ըստ Ձեզ, որ­քա՞ն է «հնե­րի» վե­րա­դարձն ի­րա­տե­սա­կան, երբ օր­վա վար­չա­պե­տը խո­սում է ան­գամ ո­րոշ կու­սակ­ցու­թյուն­ներ փա­կե­լու մա­սին։
-Ե­կեք պայ­մա­նա­վոր­վենք այդ թե­ման թող­նել` հնե­րի վե­րա­դարձ, ՀՀԿ-ի հան­դեպ բա­ցա­սա­կան վե­րա­բեր­մունք։ ՀՀԿ-ին այ­սօր ար­դեն ե­րա­նի են տա­լիս, իշ­խա­նու­թյու­նից հե­ռա­նա­լուց եր­կու տա­րի էլ չան­ցավ, և մար­դիկ կր­կին սկ­սե­ցին փնտ­րել մեզ, դի­մել տար­բեր հար­ցե­րով։ Ես և իմ կու­սակ­ցա­կան ըն­կեր­նե­րը, ե­թե մի օր փր­կու­թյան կո­չով մեր ստա­ցած նա­մակ­նե­րը հրա­պա­րա­կենք, դուք շատ կզար­մա­նաք, դրանք մե­կը, եր­կու­սը, տա­սը չեն, հա­րյու­րա­վոր մար­դիկ են գրում մեզ։ ՈՒ­րեմն, մո­ռա­ցեք այդ թե­ման։ Ինչ վե­րա­բե­րում է հնին վե­րա­դար­ձին, շատ հա­րա­բե­րա­կան է «հնի» և «նո­րի» հա­մե­մա­տու­թյու­նը։ Ես ինձ և իմ ըն­կեր­նե­րին շատ ա­վե­լի նոր եմ հա­մա­րում, քան եր­բեմ­նի շան­տա­ժիստ, կո­ռուպ­ցիո­ներ, մա­նի­պու­լյա­տոր գլ­խա­վոր խմ­բագ­րին, այս քայ­լած­նե­րին, որ հի­մա պարգևավ­ճա­րի և նոր վեր­նա­շա­պիկ հագ­նե­լու կռիվ են տա­լիս, երբ մար­դիկ օր­վա հա­ցի խն­դիր ու­նեն։
Իսկ ի­րա­կա­նում չկա հին ու նոր, կան ճիշտ, ազ­գա­պահ­պան գա­ղա­փար­ներ ու մար­դիկ, մի ողջ ժո­ղո­վուրդ և կան ան­գա­ղա­փար, անկ­րոն, ան­սեռ սրի­կա­ներ ու դա­վա­ճան­ներ։ Մենք պի­տի ձգ­տենք միա­հա­մուռ ու­ժե­րով վռն­դել սրի­կա­նե­րին ու ա­պազ­գա­յին­նե­րին։
-Աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան այ­սօր­վա զար­գա­ցում­նե­րի և ներ­քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կի հա­մա­տեքս­տում ի՞նչ մտա­հո­գու­թյուն­ներ կամ ան­հան­գս­տու­թյուն­ներ ու­նեք։
-Շատ լուրջ մտա­հո­գու­թյուն­ներ, բա­ռա­ցիո­րեն ե­րեկ ա­զե­րի­նե­րը Տա­վու­շի կող­մից դար­ձյալ դի­վեր­սիոն գոր­ծո­ղու­թյուն ի­րա­կա­նաց­րին, և մեր հե­րոս հրա­մա­նա­տար­նե­րը, զին­վոր­նե­րը, 3-րդ բա­նա­կա­յին կոր­պու­սի հե­րոս հրա­մա­նա­տար Խա­չա­տու­րո­վի հրա­մա­նա­տա­րու­թյամբ, ա­զե­րի­նե­րին հետ մղե­ցին՝ լուրջ կո­րուստ­ներ պատ­ճա­ռե­լով։ Այս կար­գի դի­վեր­սիա­ներ դեռ է­լի կլի­նեն, քա­նի որ այ­սօր­վա ՀՀ վար­չա­պե­տի ա­թո­ռին նս­տա­ծը զրո պատ­կե­րա­ցում և գի­տե­լիք ու­նի ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան, բա­նա­կի և զին­վո­րի մա­սին։ Փա­շի­նյանն իբր Ա­լիևի հետ «մշ­տա­կան կա­պի» մեջ է, մինչ­դեռ Ա­լիևը նրան միայն ծաղ­րում է, և ո՞վ է տե­սել, որ պա­տե­րազ­մի մեջ գտն­վող երկ­րի վար­չա­պե­տը իր հա­կա­ռա­կոր­դին գո­վի և «կիրթ» ան­վա­նի։ Ման­կամ­տու­թյուն, ո­րի տակ շատ վտան­գա­վոր նկր­տում­ներ ու ծրագ­րեր կան։ Ի­րա­կա­նում լր­ջա­նա­լու պա­հը ի­րա­վունք չու­նենք կորց­նե­լու։

Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 7660

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ